δραματουργός

Ancient Greek

From δρᾶμα (drâma) +‎ -ουργός (-ourgós)

δρᾱμᾰτουργός • (drāmatourgós) m (genitive δρᾱμᾰτουργοῦ); second declension

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ δρᾱμᾰτουργός ho drāmatourgós	τὼ δρᾱμᾰτουργώ tṑ drāmatourgṓ	οἱ δρᾱμᾰτουργοί hoi drāmatourgoí
Genitive	τοῦ δρᾱμᾰτουργοῦ toû drāmatourgoû	τοῖν δρᾱμᾰτουργοῖν toîn drāmatourgoîn	τῶν δρᾱμᾰτουργῶν tôn drāmatourgôn
Dative	τῷ δρᾱμᾰτουργῷ tôi drāmatourgôi	τοῖν δρᾱμᾰτουργοῖν toîn drāmatourgoîn	τοῖς δρᾱμᾰτουργοῖς toîs drāmatourgoîs
Accusative	τὸν δρᾱμᾰτουργόν tòn drāmatourgón	τὼ δρᾱμᾰτουργώ tṑ drāmatourgṓ	τοὺς δρᾱμᾰτουργούς toùs drāmatourgoús
Vocative	δρᾱμᾰτουργέ drāmatourgé	δρᾱμᾰτουργώ drāmatourgṓ	δρᾱμᾰτουργοί drāmatourgoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek: δραματουργός (dramatourgós)
→ Catalan: dramaturg
→ Czech: dramaturg
→ Dutch: dramaturg
→ English: dramaturge
→ French: dramaturge
→ German: Dramaturg
→ Hungarian: dramaturg
→ Macedonian: драматург (dramaturg)
→ Romanian: dramaturg
→ Russian: драмату́рг (dramatúrg)
- → Armenian: դրամատուրգ (dramaturg)
- → Kazakh: драматург (dramaturg)
→ Swedish: dramaturg
→ Ukrainian: драмату́рг (dramatúrh)

δραματουργός • (dramatourgós) m or f (plural δραματουργοί)

Declension of **δραματουργός**
	singular	plural
nominative	δραματουργός (dramatourgós)	δραματουργοί (dramatourgoí)
genitive	δραματουργού (dramatourgoú)	δραματουργών (dramatourgón)
accusative	δραματουργό (dramatourgó)	δραματουργούς (dramatourgoús)
vocative	δραματουργέ (dramatourgé)	δραματουργοί (dramatourgoí)