δυσχείμερος

Ancient Greek

Etymology

From δυσ- (dus-) +‎ χείμερος (kheímeros, “wintry, stormy”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dys.kʰěː.me.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dysˈkʰi.me.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðysˈçi.me.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðysˈçi.me.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðisˈçi.me.ros/

Adjective

δῠσχείμερος • (duskheímeros) m or f (neuter δῠσχείμερον); second declension

wintry or stormy
bearing winter ill

Declension

Second declension of δῠσχείμερος; δῠσχείμερον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	δῠσχείμερος duskheímeros	δῠσχείμερον duskheímeron	δῠσχειμέρω duskheimérō	δῠσχειμέρω duskheimérō	δῠσχείμεροι duskheímeroi	δῠσχείμερᾰ duskheímera
Genitive	δῠσχειμέρου duskheimérou	δῠσχειμέρου duskheimérou	δῠσχειμέροιν duskheiméroin	δῠσχειμέροιν duskheiméroin	δῠσχειμέρων duskheimérōn	δῠσχειμέρων duskheimérōn
Dative	δῠσχειμέρῳ duskheimérōi	δῠσχειμέρῳ duskheimérōi	δῠσχειμέροιν duskheiméroin	δῠσχειμέροιν duskheiméroin	δῠσχειμέροις duskheimérois	δῠσχειμέροις duskheimérois
Accusative	δῠσχείμερον duskheímeron	δῠσχείμερον duskheímeron	δῠσχειμέρω duskheimérō	δῠσχειμέρω duskheimérō	δῠσχειμέρους duskheimérous	δῠσχείμερᾰ duskheímera
Vocative	δῠσχείμερε duskheímere	δῠσχείμερον duskheímeron	δῠσχειμέρω duskheimérō	δῠσχειμέρω duskheimérō	δῠσχείμεροι duskheímeroi	δῠσχείμερᾰ duskheímera
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	δῠσχειμέρως duskheimérōs		δῠσχειμερώτερος duskheimerṓteros		δῠσχειμερώτᾰτος duskheimerṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

δυσχείμερος

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia