Learned borrowing from Ancient Greek εἰρηνικός (eirēnikós).[1] By surface analysis, ειρήν(η) (eirín(i)) + -ικός (-ikós).
ειρηνικός • (eirinikós) m (feminine ειρηνική, neuter ειρηνικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ειρηνικός (eirinikós) | ειρηνική (eirinikí) | ειρηνικό (eirinikó) | ειρηνικοί (eirinikoí) | ειρηνικές (eirinikés) | ειρηνικά (eiriniká) | |
| genitive | ειρηνικού (eirinikoú) | ειρηνικής (eirinikís) | ειρηνικού (eirinikoú) | ειρηνικών (eirinikón) | ειρηνικών (eirinikón) | ειρηνικών (eirinikón) | |
| accusative | ειρηνικό (eirinikó) | ειρηνική (eirinikí) | ειρηνικό (eirinikó) | ειρηνικούς (eirinikoús) | ειρηνικές (eirinikés) | ειρηνικά (eiriniká) | |
| vocative | ειρηνικέ (eiriniké) | ειρηνική (eirinikí) | ειρηνικό (eirinikó) | ειρηνικοί (eirinikoí) | ειρηνικές (eirinikés) | ειρηνικά (eiriniká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ειρηνικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ειρηνικός, etc.)