From Koine Greek ἑνωτικός (henōtikós).
ενωτικός • (enotikós) m (feminine ενωτική, neuter ενωτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ενωτικός (enotikós) | ενωτική (enotikí) | ενωτικό (enotikó) | ενωτικοί (enotikoí) | ενωτικές (enotikés) | ενωτικά (enotiká) | |
genitive | ενωτικού (enotikoú) | ενωτικής (enotikís) | ενωτικού (enotikoú) | ενωτικών (enotikón) | ενωτικών (enotikón) | ενωτικών (enotikón) | |
accusative | ενωτικό (enotikó) | ενωτική (enotikí) | ενωτικό (enotikó) | ενωτικούς (enotikoús) | ενωτικές (enotikés) | ενωτικά (enotiká) | |
vocative | ενωτικέ (enotiké) | ενωτική (enotikí) | ενωτικό (enotikó) | ενωτικοί (enotikoí) | ενωτικές (enotikés) | ενωτικά (enotiká) |