ερωτευμένος • (erotevménos) m (feminine ερωτευμένη, neuter ερωτευμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ερωτευμένος (erotevménos) | ερωτευμένη (erotevméni) | ερωτευμένο (erotevméno) | ερωτευμένοι (erotevménoi) | ερωτευμένες (erotevménes) | ερωτευμένα (erotevména) | |
genitive | ερωτευμένου (erotevménou) | ερωτευμένης (erotevménis) | ερωτευμένου (erotevménou) | ερωτευμένων (erotevménon) | ερωτευμένων (erotevménon) | ερωτευμένων (erotevménon) | |
accusative | ερωτευμένο (erotevméno) | ερωτευμένη (erotevméni) | ερωτευμένο (erotevméno) | ερωτευμένους (erotevménous) | ερωτευμένες (erotevménes) | ερωτευμένα (erotevména) | |
vocative | ερωτευμένε (erotevméne) | ερωτευμένη (erotevméni) | ερωτευμένο (erotevméno) | ερωτευμένοι (erotevménoi) | ερωτευμένες (erotevménes) | ερωτευμένα (erotevména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ερωτευμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ερωτευμένος, etc.)