Learned borrowing from Ancient Greek ἡρωϊκός (hērōïkós).[1] By surface analysis, ήρω(ας) (íro(as)) + -ικός (-ikós).
ηρωικός • (iroïkós) m (feminine ηρωική, neuter ηρωικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ηρωικός (iroïkós) | ηρωική (iroïkí) | ηρωικό (iroïkó) | ηρωικοί (iroïkoí) | ηρωικές (iroïkés) | ηρωικά (iroïká) | |
| genitive | ηρωικού (iroïkoú) | ηρωικής (iroïkís) | ηρωικού (iroïkoú) | ηρωικών (iroïkón) | ηρωικών (iroïkón) | ηρωικών (iroïkón) | |
| accusative | ηρωικό (iroïkó) | ηρωική (iroïkí) | ηρωικό (iroïkó) | ηρωικούς (iroïkoús) | ηρωικές (iroïkés) | ηρωικά (iroïká) | |
| vocative | ηρωικέ (iroïké) | ηρωική (iroïkí) | ηρωικό (iroïkó) | ηρωικοί (iroïkoí) | ηρωικές (iroïkés) | ηρωικά (iroïká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηρωικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηρωικός, etc.)