From τρέφω (tréphō, “to feed, to maintain”) and the suffix -μα (-ma).
θρέμμᾰ • (thrémma) n (genitive θρέμμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ θρέμμᾰ tò thrémma |
τὼ θρέμμᾰτε tṑ thrémmate |
τᾰ̀ θρέμμᾰτᾰ tà thrémmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ θρέμμᾰτος toû thrémmatos |
τοῖν θρεμμᾰ́τοιν toîn thremmátoin |
τῶν θρεμμᾰ́των tôn thremmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ θρέμμᾰτῐ tôi thrémmati |
τοῖν θρεμμᾰ́τοιν toîn thremmátoin |
τοῖς θρέμμᾰσῐ / θρέμμᾰσῐν toîs thrémmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ θρέμμᾰ tò thrémma |
τὼ θρέμμᾰτε tṑ thrémmate |
τᾰ̀ θρέμμᾰτᾰ tà thrémmata | ||||||||||
Vocative | θρέμμᾰ thrémma |
θρέμμᾰτε thrémmate |
θρέμμᾰτᾰ thrémmata | ||||||||||
Notes: |
|