From Ancient Greek ἱκανός (hikanós).
ικανός • (ikanós) m (feminine ικανή, neuter ικανό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ικανός (ikanós) | ικανή (ikaní) | ικανό (ikanó) | ικανοί (ikanoí) | ικανές (ikanés) | ικανά (ikaná) | |
| genitive | ικανού (ikanoú) | ικανής (ikanís) | ικανού (ikanoú) | ικανών (ikanón) | ικανών (ikanón) | ικανών (ikanón) | |
| accusative | ικανό (ikanó) | ικανή (ikaní) | ικανό (ikanó) | ικανούς (ikanoús) | ικανές (ikanés) | ικανά (ikaná) | |
| vocative | ικανέ (ikané) | ικανή (ikaní) | ικανό (ikanó) | ικανοί (ikanoí) | ικανές (ikanés) | ικανά (ikaná) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ικανός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ικανός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ικανότερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||