From κινέω (kinéō) + -μα (-ma).
κῑ́νημᾰ • (kī́nēma) n (genitive κῑνήμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ κῑ́νημᾰ tò kī́nēma |
τὼ κῑνήμᾰτε tṑ kīnḗmate |
τᾰ̀ κῑνήμᾰτᾰ tà kīnḗmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κῑνήμᾰτος toû kīnḗmatos |
τοῖν κῑνημᾰ́τοιν toîn kīnēmátoin |
τῶν κῑνημᾰ́των tôn kīnēmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κῑνήμᾰτῐ tôi kīnḗmati |
τοῖν κῑνημᾰ́τοιν toîn kīnēmátoin |
τοῖς κῑνήμᾰσῐ / κῑνήμᾰσῐν toîs kīnḗmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ κῑ́νημᾰ tò kī́nēma |
τὼ κῑνήμᾰτε tṑ kīnḗmate |
τᾰ̀ κῑνήμᾰτᾰ tà kīnḗmata | ||||||||||
| Vocative | κῑ́νημᾰ kī́nēma |
κῑνήμᾰτε kīnḗmate |
κῑνήμᾰτᾰ kīnḗmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
From Ancient Greek κίνημα (kínēma). Doublet of σινεμά (sinemá), a reborrowing from French.
κίνημα • (kínima) n (plural κινήματα)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κίνημα (kínima) | κινήματα (kinímata) |
| genitive | κινήματος (kinímatos) | κινημάτων (kinimáton) |
| accusative | κίνημα (kínima) | κινήματα (kinímata) |
| vocative | κίνημα (kínima) | κινήματα (kinímata) |