From κατακλύζω (kataklúzō, “I wash off, wash away, deluge, inundate”) (from Proto-Indo-European *ḱlewH- (“clean”)) + -μός (-mós), equivalent to κατα- (kata-) + κλῠσμός (klusmós).
κᾰτᾰκλῠσμός • (kataklusmós) m (genitive κᾰτᾰκλῠσμοῦ); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ κατακλυσμός ho kataklusmós |
τὼ κατακλυσμώ tṑ kataklusmṓ |
οἱ κατακλυσμοί hoi kataklusmoí | ||||||||||
Genitive | τοῦ κατακλυσμοῦ toû kataklusmoû |
τοῖν κατακλυσμοῖν toîn kataklusmoîn |
τῶν κατακλυσμῶν tôn kataklusmôn | ||||||||||
Dative | τῷ κατακλυσμῷ tôi kataklusmôi |
τοῖν κατακλυσμοῖν toîn kataklusmoîn |
τοῖς κατακλυσμοῖς toîs kataklusmoîs | ||||||||||
Accusative | τὸν κατακλυσμόν tòn kataklusmón |
τὼ κατακλυσμώ tṑ kataklusmṓ |
τοὺς κατακλυσμούς toùs kataklusmoús | ||||||||||
Vocative | κατακλυσμέ kataklusmé |
κατακλυσμώ kataklusmṓ |
κατακλυσμοί kataklusmoí | ||||||||||
Notes: |
|