κροκόδῑλος • (krokódīlos) m (genitive κροκοδῑ́λου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κροκόδῑλος ho krokódīlos |
τὼ κροκοδῑ́λω tṑ krokodī́lō |
οἱ κροκόδῑλοι hoi krokódīloi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κροκοδῑ́λου toû krokodī́lou |
τοῖν κροκοδῑ́λοιν toîn krokodī́loin |
τῶν κροκοδῑ́λων tôn krokodī́lōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κροκοδῑ́λῳ tôi krokodī́lōi |
τοῖν κροκοδῑ́λοιν toîn krokodī́loin |
τοῖς κροκοδῑ́λοις toîs krokodī́lois | ||||||||||
| Accusative | τὸν κροκόδῑλον tòn krokódīlon |
τὼ κροκοδῑ́λω tṑ krokodī́lō |
τοὺς κροκοδῑ́λους toùs krokodī́lous | ||||||||||
| Vocative | κροκόδῑλε krokódīle |
κροκοδῑ́λω krokodī́lō |
κροκόδῑλοι krokódīloi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
κροκόδιλος • (krokódilos) m (plural κροκόδιλοι)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κροκόδιλος (krokódilos) | κροκόδιλοι (krokódiloi) |
| genitive | κροκοδίλου (krokodílou) | κροκοδίλων (krokodílon) |
| accusative | κροκόδιλο (krokódilo) | κροκοδίλους (krokodílous) |
| vocative | κροκόδιλε (krokódile) | κροκόδιλοι (krokódiloi) |