From κτάομαι (ktáomai).
κτῆνος • (ktênos) n (genitive κτήνους); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ κτῆνος tò ktênos |
τὼ κτήνει / κτήνεε tṑ ktḗnei / ktḗnee |
τᾰ̀ κτήνεᾰ tà ktḗnea | ||||||||||
Genitive | τοῦ κτήνεος / κτήνευς toû ktḗneos / ktḗneus |
τοῖν κτηνέοιν toîn ktēnéoin |
τῶν κτηνέων tôn ktēnéōn | ||||||||||
Dative | τῷ κτήνει / κτήνεῐ̈ tôi ktḗnei / ktḗneï |
τοῖν κτηνέοιν toîn ktēnéoin |
τοῖσῐ / τοῖσῐν κτήνεσῐ / κτήνεσῐν toîsi(n) ktḗnesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ κτῆνος tò ktênos |
τὼ κτήνει / κτήνεε tṑ ktḗnei / ktḗnee |
τᾰ̀ κτήνεᾰ tà ktḗnea | ||||||||||
Vocative | κτῆνος ktênos |
κτήνει / κτήνεε ktḗnei / ktḗnee |
κτήνεᾰ ktḗnea | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ κτῆνος tò ktênos |
τὼ κτήνει tṑ ktḗnei |
τᾰ̀ κτήνη tà ktḗnē | ||||||||||
Genitive | τοῦ κτήνους toû ktḗnous |
τοῖν κτηνοῖν toîn ktēnoîn |
τῶν κτηνῶν tôn ktēnôn | ||||||||||
Dative | τῷ κτήνει tôi ktḗnei |
τοῖν κτηνοῖν toîn ktēnoîn |
τοῖς κτήνεσῐ / κτήνεσῐν toîs ktḗnesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ κτῆνος tò ktênos |
τὼ κτήνει tṑ ktḗnei |
τᾰ̀ κτήνη tà ktḗnē | ||||||||||
Vocative | κτῆνος ktênos |
κτήνει ktḗnei |
κτήνη ktḗnē | ||||||||||
Notes: |
|