From Ancient Greek Λακωνικός (Lakōnikós, “Laconian”).
λακωνικός • (lakonikós) m (feminine λακωνική, neuter λακωνικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | λακωνικός (lakonikós) | λακωνική (lakonikí) | λακωνικό (lakonikó) | λακωνικοί (lakonikoí) | λακωνικές (lakonikés) | λακωνικά (lakoniká) | |
genitive | λακωνικού (lakonikoú) | λακωνικής (lakonikís) | λακωνικού (lakonikoú) | λακωνικών (lakonikón) | λακωνικών (lakonikón) | λακωνικών (lakonikón) | |
accusative | λακωνικό (lakonikó) | λακωνική (lakonikí) | λακωνικό (lakonikó) | λακωνικούς (lakonikoús) | λακωνικές (lakonikés) | λακωνικά (lakoniká) | |
vocative | λακωνικέ (lakoniké) | λακωνική (lakonikí) | λακωνικό (lakonikó) | λακωνικοί (lakonikoí) | λακωνικές (lakonikés) | λακωνικά (lakoniká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο λακωνικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο λακωνικός, etc.)