μετέχω (metékhō) + -σις (-sis)
μέθεξις • (méthexis) f (genitive μέθεξεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ μέθεξῐς hē méthexis |
τὼ μεθέξει tṑ methéxei |
αἱ μεθέξεις hai methéxeis | ||||||||||
| Genitive | τῆς μεθέξεως tês methéxeōs |
τοῖν μεθεξέοιν toîn methexéoin |
τῶν μεθέξεων tôn methéxeōn | ||||||||||
| Dative | τῇ μεθέξει têi methéxei |
τοῖν μεθεξέοιν toîn methexéoin |
ταῖς μεθέξεσῐ / μεθέξεσῐν taîs methéxesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν μέθεξῐν tḕn méthexin |
τὼ μεθέξει tṑ methéxei |
τᾱ̀ς μεθέξεις tā̀s methéxeis | ||||||||||
| Vocative | μέθεξῐ méthexi |
μεθέξει methéxei |
μεθέξεις methéxeis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||