From μετέχω (metékhō, “to take part”) + -ος (-os).
μέτοχος • (métokhos) m or f (neuter μέτοχον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | μέτοχος métokhos |
μέτοχον métokhon |
μετόχω metókhō |
μετόχω metókhō |
μέτοχοι métokhoi |
μέτοχᾰ métokha | ||||||||
| Genitive | μετόχου metókhou |
μετόχου metókhou |
μετόχοιν metókhoin |
μετόχοιν metókhoin |
μετόχων metókhōn |
μετόχων metókhōn | ||||||||
| Dative | μετόχῳ metókhōi |
μετόχῳ metókhōi |
μετόχοιν metókhoin |
μετόχοιν metókhoin |
μετόχοις metókhois |
μετόχοις metókhois | ||||||||
| Accusative | μέτοχον métokhon |
μέτοχον métokhon |
μετόχω metókhō |
μετόχω metókhō |
μετόχους metókhous |
μέτοχᾰ métokha | ||||||||
| Vocative | μέτοχε métokhe |
μέτοχον métokhon |
μετόχω metókhō |
μετόχω metókhō |
μέτοχοι métokhoi |
μέτοχᾰ métokha | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| μετόχως metókhōs |
μετοχώτερος metokhṓteros |
μετοχώτᾰτος metokhṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
μέτοχος • (métokhos) m (genitive μετόχου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ μέτοχος ho métokhos |
τὼ μετόχω tṑ metókhō |
οἱ μέτοχοι hoi métokhoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μετόχου toû metókhou |
τοῖν μετόχοιν toîn metókhoin |
τῶν μετόχων tôn metókhōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μετόχῳ tôi metókhōi |
τοῖν μετόχοιν toîn metókhoin |
τοῖς μετόχοις toîs metókhois | ||||||||||
| Accusative | τὸν μέτοχον tòn métokhon |
τὼ μετόχω tṑ metókhō |
τοὺς μετόχους toùs metókhous | ||||||||||
| Vocative | μέτοχε métokhe |
μετόχω metókhō |
μέτοχοι métokhoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||