From the root of μνάομαι (mnáomai, “to woo, court”).
μνηστήρ • (mnēstḗr) m (genitive μνηστῆρος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ μνηστήρ ho mnēstḗr |
τὼ μνηστῆρε tṑ mnēstêre |
οἱ μνηστῆρες hoi mnēstêres | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μνηστῆρος toû mnēstêros |
τοῖν μνηστήροιν toîn mnēstḗroin |
τῶν μνηστήρων tôn mnēstḗrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μνηστῆρῐ tôi mnēstêrĭ |
τοῖν μνηστήροιν toîn mnēstḗroin |
τοῖς μνηστῆρσῐ / μνηστῆρσῐν toîs mnēstêrsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν μνηστῆρᾰ tòn mnēstêră |
τὼ μνηστῆρε tṑ mnēstêre |
τοὺς μνηστῆρᾰς toùs mnēstêrăs | ||||||||||
| Vocative | μνηστήρ mnēstḗr |
μνηστῆρε mnēstêre |
μνηστῆρες mnēstêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | μνηστήρ mnēstḗr |
μνηστῆρε mnēstêre |
μνηστῆρες mnēstêres | ||||||||||
| Genitive | μνηστῆρος mnēstêros |
μνηστήροιῐν mnēstḗroiĭn |
μνηστήρων mnēstḗrōn | ||||||||||
| Dative | μνηστῆρῐ mnēstêrĭ |
μνηστήροιῐν mnēstḗroiĭn |
μνηστῆρσῐ / μνηστῆρσῐν / μνηστήρεσσῐ / μνηστήρεσσῐν / μνηστήρεσῐ / μνηστήρεσῐν mnēstêrsĭ(n) / mnēstḗressĭ(n) / mnēstḗresĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | μνηστῆρᾰ mnēstêră |
μνηστῆρε mnēstêre |
μνηστῆρᾰς mnēstêrăs | ||||||||||
| Vocative | μνηστήρ mnēstḗr |
μνηστῆρε mnēstêre |
μνηστῆρες mnēstêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||