Inherited from Byzantine Greek εμπροστινός (emprostinós) minus the initial unstressed vowel.[1] By surface analysis, μπροστά (brostá, “in front; ahead”) + -ινός (-inós).
μπροστινός • (brostinós) m (feminine μπροστινή, neuter μπροστινό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | μπροστινός (brostinós) | μπροστινή (brostiní) | μπροστινό (brostinó) | μπροστινοί (brostinoí) | μπροστινές (brostinés) | μπροστινά (brostiná) | |
genitive | μπροστινού (brostinoú) | μπροστινής (brostinís) | μπροστινού (brostinoú) | μπροστινών (brostinón) | μπροστινών (brostinón) | μπροστινών (brostinón) | |
accusative | μπροστινό (brostinó) | μπροστινή (brostiní) | μπροστινό (brostinó) | μπροστινούς (brostinoús) | μπροστινές (brostinés) | μπροστινά (brostiná) | |
vocative | μπροστινέ (brostiné) | μπροστινή (brostiní) | μπροστινό (brostinó) | μπροστινοί (brostinoí) | μπροστινές (brostinés) | μπροστινά (brostiná) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μπροστινός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μπροστινός, etc.)