From μύσσομαι (mússomai, “to blow the nose”) + -τήρ (-tḗr). Ultimately from Proto-Indo-European *mew-k- (“slip, slime”), the same root of μύκης (múkēs, “mushroom”), μύξα (múxa, “mucus, slime”) and Latin mucus.
μῠκτήρ • (muktḗr) m (genitive μῠκτῆρος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ μῠκτήρ ho muktḗr |
τὼ μῠκτῆρε tṑ muktêre |
οἱ μῠκτῆρες hoi muktêres | ||||||||||
Genitive | τοῦ μῠκτῆρος toû muktêros |
τοῖν μῠκτήροιν toîn muktḗroin |
τῶν μῠκτήρων tôn muktḗrōn | ||||||||||
Dative | τῷ μῠκτῆρῐ tôi muktêri |
τοῖν μῠκτήροιν toîn muktḗroin |
τοῖς μῠκτῆρσῐ / μῠκτῆρσῐν toîs muktêrsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν μῠκτῆρᾰ tòn muktêra |
τὼ μῠκτῆρε tṑ muktêre |
τοὺς μῠκτῆρᾰς toùs muktêras | ||||||||||
Vocative | μῠκτήρ muktḗr |
μῠκτῆρε muktêre |
μῠκτῆρες muktêres | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek μυκτήρ (muktḗr), from μύσσομαι (mússomai, “I blow my nose”). Related to μύξα (múxa, “snot, booger”).
μυκτήρ • (myktír) m (plural μυκτήρες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | μυκτήρ (myktír) | μυκτήρες (myktíres) |
genitive | μυκτήρος (myktíros) | μυκτήρων (myktíron) |
accusative | μυκτήρ (myktír) | μυκτήρες (myktíres) |
vocative | μυκτήρ (myktír) | μυκτήρες (myktíres) |