οργανικός • (organikós) m (feminine οργανική, neuter οργανικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | οργανικός (organikós) | οργανική (organikí) | οργανικό (organikó) | οργανικοί (organikoí) | οργανικές (organikés) | οργανικά (organiká) | |
genitive | οργανικού (organikoú) | οργανικής (organikís) | οργανικού (organikoú) | οργανικών (organikón) | οργανικών (organikón) | οργανικών (organikón) | |
accusative | οργανικό (organikó) | οργανική (organikí) | οργανικό (organikó) | οργανικούς (organikoús) | οργανικές (organikés) | οργανικά (organiká) | |
vocative | οργανικέ (organiké) | οργανική (organikí) | οργανικό (organikó) | οργανικοί (organikoí) | οργανικές (organikés) | οργανικά (organiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο οργανικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο οργανικός, etc.)