Learned borrowing from Ancient Greek παμφάγος (pamphágos). By surface analysis, (παν-) παμ- (“all”) + -φάγος (-fágos, “eater”).
παμφάγος • (pamfágos) m (feminine παμφάγος or παμφάγα, neuter παμφάγο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | παμφάγος (pamfágos) | παμφάγος (pamfágos) παμφάγα (pamfága) |
παμφάγο (pamfágo) | παμφάγοι (pamfágoi) | παμφάγοι (pamfágoi) παμφάγες (pamfáges) |
παμφάγα (pamfága) | |
genitive | παμφάγου (pamfágou) | παμφάγου (pamfágou) παμφάγας (pamfágas) |
παμφάγου (pamfágou) | παμφάγων (pamfágon) | παμφάγων (pamfágon) | παμφάγων (pamfágon) | |
accusative | παμφάγο (pamfágo) | παμφάγο (pamfágo) παμφάγα (pamfága) |
παμφάγο (pamfágo) | παμφάγους (pamfágous) | παμφάγους (pamfágous) παμφάγες (pamfáges) |
παμφάγα (pamfága) | |
vocative | παμφάγε (pamfáge) | παμφάγε (pamfáge) παμφάγα (pamfága) |
παμφάγο (pamfágo) | παμφάγοι (pamfágoi) | παμφάγοι (pamfágoi) παμφάγες (pamfáges) |
παμφάγα (pamfága) |