From φαγ- (phag-), aorist stem of ἐσθίω (esthíō) or ἔδω (édō, “to eat, consume”).
-φᾰ́γος • (-phắgos)
Inherited from Ancient Greek -φάγος (-phágos).
-φάγος • (-fágos) (feminine -φάγος, neuter -φάγο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | -φάγος (-fágos) | -φάγος (-fágos) | -φάγο (-fágo) | -φάγοι (-fágoi) | -φάγοι (-fágoi) | -φάγα (-fága) | |
genitive | -φάγου (-fágou) | -φάγου (-fágou) | -φάγου (-fágou) | -φάγων (-fágon) | -φάγων (-fágon) | -φάγων (-fágon) | |
accusative | -φάγο (-fágo) | -φάγο (-fágo) | -φάγο (-fágo) | -φάγους (-fágous) | -φάγους (-fágous) | -φάγα (-fága) | |
vocative | -φάγε (-fáge) | -φάγε (-fáge) | -φάγο (-fágo) | -φάγοι (-fágoi) | -φάγοι (-fágoi) | -φάγα (-fága) |