From ἄδην (ádēn, “satiation, enough”) + -φάγος (-phágos, “eater”).
ᾰ̓δηφᾰ́γος • (adēphágos) m or f (neuter ᾰ̓δηφᾰ́γον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ᾰ̓δηφᾰ́γος adēphágos |
ᾰ̓δηφᾰ́γον adēphágon |
ᾰ̓δηφᾰ́γω adēphágō |
ᾰ̓δηφᾰ́γω adēphágō |
ᾰ̓δηφᾰ́γοι adēphágoi |
ᾰ̓δηφᾰ́γᾰ adēphága | ||||||||
Genitive | ᾰ̓δηφᾰ́γου adēphágou |
ᾰ̓δηφᾰ́γου adēphágou |
ᾰ̓δηφᾰ́γοιν adēphágoin |
ᾰ̓δηφᾰ́γοιν adēphágoin |
ᾰ̓δηφᾰ́γων adēphágōn |
ᾰ̓δηφᾰ́γων adēphágōn | ||||||||
Dative | ᾰ̓δηφᾰ́γῳ adēphágōi |
ᾰ̓δηφᾰ́γῳ adēphágōi |
ᾰ̓δηφᾰ́γοιν adēphágoin |
ᾰ̓δηφᾰ́γοιν adēphágoin |
ᾰ̓δηφᾰ́γοις adēphágois |
ᾰ̓δηφᾰ́γοις adēphágois | ||||||||
Accusative | ᾰ̓δηφᾰ́γον adēphágon |
ᾰ̓δηφᾰ́γον adēphágon |
ᾰ̓δηφᾰ́γω adēphágō |
ᾰ̓δηφᾰ́γω adēphágō |
ᾰ̓δηφᾰ́γους adēphágous |
ᾰ̓δηφᾰ́γᾰ adēphága | ||||||||
Vocative | ᾰ̓δηφᾰ́γε adēpháge |
ᾰ̓δηφᾰ́γον adēphágon |
ᾰ̓δηφᾰ́γω adēphágō |
ᾰ̓δηφᾰ́γω adēphágō |
ᾰ̓δηφᾰ́γοι adēphágoi |
ᾰ̓δηφᾰ́γᾰ adēphága | ||||||||
Notes: |
|