περι- (peri-) + οἶκος (oîkos)
περίοικος • (períoikos) m or f (neuter περίοικον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | περῐ́οικος perĭ́oikos |
περῐ́οικον perĭ́oikon |
περῐοίκω perĭoíkō |
περῐοίκω perĭoíkō |
περῐ́οικοι perĭ́oikoi |
περῐ́οικᾰ perĭ́oikă | ||||||||
Genitive | περῐοίκου perĭoíkou |
περῐοίκου perĭoíkou |
περῐοίκοιν perĭoíkoin |
περῐοίκοιν perĭoíkoin |
περῐοίκων perĭoíkōn |
περῐοίκων perĭoíkōn | ||||||||
Dative | περῐοίκῳ perĭoíkōi |
περῐοίκῳ perĭoíkōi |
περῐοίκοιν perĭoíkoin |
περῐοίκοιν perĭoíkoin |
περῐοίκοις perĭoíkois |
περῐοίκοις perĭoíkois | ||||||||
Accusative | περῐ́οικον perĭ́oikon |
περῐ́οικον perĭ́oikon |
περῐοίκω perĭoíkō |
περῐοίκω perĭoíkō |
περῐοίκους perĭoíkous |
περῐ́οικᾰ perĭ́oikă | ||||||||
Vocative | περῐ́οικε perĭ́oike |
περῐ́οικον perĭ́oikon |
περῐοίκω perĭoíkō |
περῐοίκω perĭoíkō |
περῐ́οικοι perĭ́oikoi |
περῐ́οικᾰ perĭ́oikă | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
περῐοίκως perĭoíkōs |
περῐοικότερος perĭoikóteros |
περῐοικότᾰτος perĭoikótătos | ||||||||||||
Notes: |
|
περίοικος • (períoikos) m (genitive περῐοίκου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ περῐ́οικος ho perĭ́oikos |
τὼ περῐοίκω tṑ perĭoíkō |
οἱ περῐ́οικοι hoi perĭ́oikoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ περῐοίκου toû perĭoíkou |
τοῖν περῐοίκοιν toîn perĭoíkoin |
τῶν περῐοίκων tôn perĭoíkōn | ||||||||||
Dative | τῷ περῐοίκῳ tôi perĭoíkōi |
τοῖν περῐοίκοιν toîn perĭoíkoin |
τοῖς περῐοίκοις toîs perĭoíkois | ||||||||||
Accusative | τὸν περῐ́οικον tòn perĭ́oikon |
τὼ περῐοίκω tṑ perĭoíkō |
τοὺς περῐοίκους toùs perĭoíkous | ||||||||||
Vocative | περῐ́οικε perĭ́oike |
περῐοίκω perĭoíkō |
περῐ́οικοι perĭ́oikoi | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek περίοικος (períoikos).
περίοικος • (períoikos) m (plural περίοικοι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | περίοικος (períoikos) | περίοικοι (períoikoi) |
genitive | περιοίκου (perioíkou) | περιοίκων (perioíkon) |
accusative | περίοικο (períoiko) | περιοίκους (perioíkous) |
vocative | περίοικε (períoike) | περίοικοι (períoikoi) |