πιπράσκω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word πιπράσκω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word πιπράσκω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say πιπράσκω in singular and plural. Everything you need to know about the word πιπράσκω you have here. The definition of the word πιπράσκω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπιπράσκω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Shortened from πιπεράσκω (piperáskō), reduplicated form of περάω (peráō, “to export for sale”).

Pronunciation

 

Verb

πιπράσκω • (pipráskō)

  1. to sell, esp. for exportation
  2. (perfect passive, πέπραμαι) to be betrayed, ruined, undone

Conjugation

   Present: πιπρᾱ́σκω, πιπρᾱ́σκομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πιπρᾱ́σκω πιπρᾱ́σκεις πιπρᾱ́σκει πιπρᾱ́σκετον πιπρᾱ́σκετον πιπρᾱ́σκομεν πιπρᾱ́σκετε πιπρᾱ́σκουσῐ(ν)
subjunctive πιπρᾱ́σκω πιπρᾱ́σκῃς πιπρᾱ́σκῃ πιπρᾱ́σκητον πιπρᾱ́σκητον πιπρᾱ́σκωμεν πιπρᾱ́σκητε πιπρᾱ́σκωσῐ(ν)
optative πιπρᾱ́σκοιμῐ πιπρᾱ́σκοις πιπρᾱ́σκοι πιπρᾱ́σκοιτον πιπρᾱσκοίτην πιπρᾱ́σκοιμεν πιπρᾱ́σκοιτε πιπρᾱ́σκοιεν
imperative   πίπρᾱσκε πιπρᾱσκέτω πιπρᾱ́σκετον πιπρᾱσκέτων   πιπρᾱ́σκετε πιπρᾱσκόντων
middle/
passive 		indicative πιπρᾱ́σκομαι πιπρᾱ́σκῃ,
πιπρᾱ́σκει 		πιπρᾱ́σκεται πιπρᾱ́σκεσθον πιπρᾱ́σκεσθον πιπρᾱσκόμεθᾰ πιπρᾱ́σκεσθε πιπρᾱ́σκονται
subjunctive πιπρᾱ́σκωμαι πιπρᾱ́σκῃ πιπρᾱ́σκηται πιπρᾱ́σκησθον πιπρᾱ́σκησθον πιπρᾱσκώμεθᾰ πιπρᾱ́σκησθε πιπρᾱ́σκωνται
optative πιπρᾱσκοίμην πιπρᾱ́σκοιο πιπρᾱ́σκοιτο πιπρᾱ́σκοισθον πιπρᾱσκοίσθην πιπρᾱσκοίμεθᾰ πιπρᾱ́σκοισθε πιπρᾱ́σκοιντο
imperative   πιπρᾱ́σκου πιπρᾱσκέσθω πιπρᾱ́σκεσθον πιπρᾱσκέσθων   πιπρᾱ́σκεσθε πιπρᾱσκέσθων
active middle/passive
infinitive πιπρᾱ́σκειν πιπρᾱ́σκεσθαι
participle m πιπρᾱ́σκων πιπρᾱσκόμενος
f πιπρᾱ́σκουσᾰ πιπρᾱσκομένη
n πιπρᾶσκον πιπρᾱσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπίπρᾱσκον, ἐπιπρᾱσκόμην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπίπρᾱσκον ἐπίπρᾱσκες ἐπίπρᾱσκε(ν) ἐπιπρᾱ́σκετον ἐπιπρᾱσκέτην ἐπιπρᾱ́σκομεν ἐπιπρᾱ́σκετε ἐπίπρᾱσκον
middle/
passive 		indicative ἐπιπρᾱσκόμην ἐπιπρᾱ́σκου ἐπιπρᾱ́σκετο ἐπιπρᾱ́σκεσθον ἐπιπρᾱσκέσθην ἐπιπρᾱσκόμεθᾰ ἐπιπρᾱ́σκεσθε ἐπιπρᾱ́σκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πρᾱ́σω, πρᾱ́σομαι, πρᾱθήσομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρᾱ́σω πρᾱ́σεις πρᾱ́σει πρᾱ́σετον πρᾱ́σετον πρᾱ́σομεν πρᾱ́σετε πρᾱ́σουσῐ(ν)
optative πρᾱ́σοιμῐ πρᾱ́σοις πρᾱ́σοι πρᾱ́σοιτον πρᾱσοίτην πρᾱ́σοιμεν πρᾱ́σοιτε πρᾱ́σοιεν
middle indicative πρᾱ́σομαι πρᾱ́σῃ,
πρᾱ́σει 		πρᾱ́σεται πρᾱ́σεσθον πρᾱ́σεσθον πρᾱσόμεθᾰ πρᾱ́σεσθε πρᾱ́σονται
optative πρᾱσοίμην πρᾱ́σοιο πρᾱ́σοιτο πρᾱ́σοισθον πρᾱσοίσθην πρᾱσοίμεθᾰ πρᾱ́σοισθε πρᾱ́σοιντο
passive indicative πρᾱθήσομαι πρᾱθήσῃ πρᾱθήσεται πρᾱθήσεσθον πρᾱθήσεσθον πρᾱθησόμεθᾰ πρᾱθήσεσθε πρᾱθήσονται
optative πρᾱθησοίμην πρᾱθήσοιο πρᾱθήσοιτο πρᾱθήσοισθον πρᾱθησοίσθην πρᾱθησοίμεθᾰ πρᾱθήσοισθε πρᾱθήσοιντο
active middle passive
infinitive πρᾱ́σειν πρᾱ́σεσθαι πρᾱθήσεσθαι
participle m πρᾱ́σων πρᾱσόμενος πρᾱθησόμενος
f πρᾱ́σουσᾰ πρᾱσομένη πρᾱθησομένη
n πρᾶσον πρᾱσόμενον πρᾱθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπρᾱσᾰ, ἐπρᾱσᾰ́μην, ἐπρᾱ́θην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπρᾱσᾰ ἔπρᾱσᾰς ἔπρᾱσε(ν) ἐπρᾱ́σᾰτον ἐπρᾱσᾰ́την ἐπρᾱ́σᾰμεν ἐπρᾱ́σᾰτε ἔπρᾱσᾰν
subjunctive πρᾱ́σω πρᾱ́σῃς πρᾱ́σῃ πρᾱ́σητον πρᾱ́σητον πρᾱ́σωμεν πρᾱ́σητε πρᾱ́σωσῐ(ν)
optative πρᾱ́σαιμῐ πρᾱ́σειᾰς,
πρᾱ́σαις 		πρᾱ́σειε(ν),
πρᾱ́σαι 		πρᾱ́σαιτον πρᾱσαίτην πρᾱ́σαιμεν πρᾱ́σαιτε πρᾱ́σειᾰν,
πρᾱ́σαιεν
imperative   πρᾶσον πρᾱσᾰ́τω πρᾱ́σᾰτον πρᾱσᾰ́των   πρᾱ́σᾰτε πρᾱσᾰ́ντων
middle indicative ἐπρᾱσᾰ́μην ἐπρᾱ́σω ἐπρᾱ́σᾰτο ἐπρᾱ́σᾰσθον ἐπρᾱσᾰ́σθην ἐπρᾱσᾰ́μεθᾰ ἐπρᾱ́σᾰσθε ἐπρᾱ́σᾰντο
subjunctive πρᾱ́σωμαι πρᾱ́σῃ πρᾱ́σηται πρᾱ́σησθον πρᾱ́σησθον πρᾱσώμεθᾰ πρᾱ́σησθε πρᾱ́σωνται
optative πρᾱσαίμην πρᾱ́σαιο πρᾱ́σαιτο πρᾱ́σαισθον πρᾱσαίσθην πρᾱσαίμεθᾰ πρᾱ́σαισθε πρᾱ́σαιντο
imperative   πρᾶσαι πρᾱσᾰ́σθω πρᾱ́σᾰσθον πρᾱσᾰ́σθων   πρᾱ́σᾰσθε πρᾱσᾰ́σθων
passive indicative ἐπρᾱ́θην ἐπρᾱ́θης ἐπρᾱ́θη ἐπρᾱ́θητον ἐπρᾱθήτην ἐπρᾱ́θημεν ἐπρᾱ́θητε ἐπρᾱ́θησᾰν
subjunctive πρᾱθῶ πρᾱθῇς πρᾱθῇ πρᾱθῆτον πρᾱθῆτον πρᾱθῶμεν πρᾱθῆτε πρᾱθῶσῐ(ν)
optative πρᾱθείην πρᾱθείης πρᾱθείη πρᾱθεῖτον,
πρᾱθείητον 		πρᾱθείτην,
πρᾱθειήτην 		πρᾱθεῖμεν,
πρᾱθείημεν 		πρᾱθεῖτε,
πρᾱθείητε 		πρᾱθεῖεν,
πρᾱθείησᾰν
imperative   πρᾱ́θητῐ πρᾱθήτω πρᾱ́θητον πρᾱθήτων   πρᾱ́θητε πρᾱθέντων
active middle passive
infinitive πρᾶσαι πρᾱ́σᾰσθαι πρᾱθῆναι
participle m πρᾱ́σᾱς πρᾱσᾰ́μενος πρᾱθείς
f πρᾱ́σᾱσᾰ πρᾱσᾰμένη πρᾱθεῖσᾰ
n πρᾶσᾰν πρᾱσᾰ́μενον πρᾱθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπρᾱκᾰ, πέπρᾱμαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπρᾱκᾰ πέπρᾱκᾰς πέπρᾱκε(ν) πεπρᾱ́κᾰτον πεπρᾱ́κᾰτον πεπρᾱ́κᾰμεν πεπρᾱ́κᾰτε πεπρᾱ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπρᾱ́κω πεπρᾱ́κῃς πεπρᾱ́κῃ πεπρᾱ́κητον πεπρᾱ́κητον πεπρᾱ́κωμεν πεπρᾱ́κητε πεπρᾱ́κωσῐ(ν)
optative πεπρᾱ́κοιμῐ,
πεπρᾱκοίην 		πεπρᾱ́κοις,
πεπρᾱκοίης 		πεπρᾱ́κοι,
πεπρᾱκοίη 		πεπρᾱ́κοιτον πεπρᾱκοίτην πεπρᾱ́κοιμεν πεπρᾱ́κοιτε πεπρᾱ́κοιεν
imperative   πέπρᾱκε πεπρᾱκέτω πεπρᾱ́κετον πεπρᾱκέτων   πεπρᾱ́κετε πεπρᾱκόντων
middle/
passive 		indicative πέπρᾱμαι πέπρᾱσαι πέπρᾱται πέπρᾱσθον πέπρᾱσθον πεπρᾱ́μεθᾰ πέπρᾱσθε πέπρᾱνται
subjunctive πεπρᾱμένος ὦ πεπρᾱμένος ᾖς πεπρᾱμένος ᾖ πεπρᾱμένω ἦτον πεπρᾱμένω ἦτον πεπρᾱμένοι ὦμεν πεπρᾱμένοι ἦτε πεπρᾱμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπρᾱμένος εἴην πεπρᾱμένος εἴης πεπρᾱμένος εἴη πεπρᾱμένω εἴητον/εἶτον πεπρᾱμένω εἰήτην/εἴτην πεπρᾱμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπρᾱμένοι εἴητε/εἶτε πεπρᾱμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπρᾱσο πεπρᾱ́σθω πέπρᾱσθον πεπρᾱ́σθων   πέπρᾱσθε πεπρᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive πεπρᾱκέναι πεπρᾶσθαι
participle m πεπρᾱκώς πεπρᾱμένος
f πεπρᾱκυῖᾰ πεπρᾱμένη
n πεπρᾱκός πεπρᾱμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπρᾱ́κειν, ἐπεπρᾱ́μην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπρᾱ́κειν,
ἐπεπρᾱ́κη 		ἐπεπρᾱ́κεις,
ἐπεπρᾱ́κης 		ἐπεπρᾱ́κει(ν) ἐπεπρᾱ́κετον ἐπεπρᾱκέτην ἐπεπρᾱ́κεμεν ἐπεπρᾱ́κετε ἐπεπρᾱ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεπρᾱ́μην ἐπέπρᾱσο ἐπέπρᾱτο ἐπέπρᾱσθον ἐπεπρᾱ́σθην ἐπεπρᾱ́μεθᾰ ἐπέπρᾱσθε ἐπέπρᾱντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
Wikious
Boobota
Sagapedia