From Byzantine Greek Πλατωνικός (Platōnikós), from Ancient Greek Πλάτων (Plátōn).
πλατωνικός • (platonikós) m (feminine πλατωνική, neuter πλατωνικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πλατωνικός (platonikós) | πλατωνική (platonikí) | πλατωνικό (platonikó) | πλατωνικοί (platonikoí) | πλατωνικές (platonikés) | πλατωνικά (platoniká) | |
| genitive | πλατωνικού (platonikoú) | πλατωνικής (platonikís) | πλατωνικού (platonikoú) | πλατωνικών (platonikón) | πλατωνικών (platonikón) | πλατωνικών (platonikón) | |
| accusative | πλατωνικό (platonikó) | πλατωνική (platonikí) | πλατωνικό (platonikó) | πλατωνικούς (platonikoús) | πλατωνικές (platonikés) | πλατωνικά (platoniká) | |
| vocative | πλατωνικέ (platoniké) | πλατωνική (platonikí) | πλατωνικό (platonikó) | πλατωνικοί (platonikoí) | πλατωνικές (platonikés) | πλατωνικά (platoniká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πλατωνικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πλατωνικός, etc.)