From πολύς (polús, “much”) + μαθ- (math-), the root of μανθάνω (manthánō, “to learn”), + -ής (-ḗs, adjective suffix).
πολυμαθής • (polumathḗs) m or f (neuter πολυμαθές); third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | πολυμαθής polumathḗs |
πολυμαθές polumathés |
πολυμαθεῖ polumatheî |
πολυμαθεῖ polumatheî |
πολυμαθεῖς polumatheîs |
πολυμαθῆ polumathê | ||||||||
Genitive | πολυμαθοῦς polumathoûs |
πολυμαθοῦς polumathoûs |
πολυμαθοῖν polumathoîn |
πολυμαθοῖν polumathoîn |
πολυμαθῶν polumathôn |
πολυμαθῶν polumathôn | ||||||||
Dative | πολυμαθεῖ polumatheî |
πολυμαθεῖ polumatheî |
πολυμαθοῖν polumathoîn |
πολυμαθοῖν polumathoîn |
πολυμαθέσῐ / πολυμαθέσῐν polumathési(n) |
πολυμαθέσῐ / πολυμαθέσῐν polumathési(n) | ||||||||
Accusative | πολυμαθῆ polumathê |
πολυμαθές polumathés |
πολυμαθεῖ polumatheî |
πολυμαθεῖ polumatheî |
πολυμαθεῖς polumatheîs |
πολυμαθῆ polumathê | ||||||||
Vocative | πολυμαθές polumathés |
πολυμαθές polumathés |
πολυμαθεῖ polumatheî |
πολυμαθεῖ polumatheî |
πολυμαθεῖς polumatheîs |
πολυμαθῆ polumathê | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πολυμαθῶς polumathôs |
πολυμαθέστερος polumathésteros |
πολυμαθέστᾰτος polumathéstatos | ||||||||||||
Notes: |
|