From πτύσσω (ptússō, “I fold”) and the suffix -μα (-ma).
πτύγμᾰ • (ptúgma) n (genitive πτύγμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ πτῠ́γμᾰ tò ptúgma |
τὼ πτῠ́γμᾰτε tṑ ptúgmate |
τᾰ̀ πτῠ́γμᾰτᾰ tà ptúgmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πτῠ́γμᾰτος toû ptúgmatos |
τοῖν πτῠγμᾰ́τοιν toîn ptugmátoin |
τῶν πτῠγμᾰ́των tôn ptugmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ πτῠ́γμᾰτῐ tôi ptúgmati |
τοῖν πτῠγμᾰ́τοιν toîn ptugmátoin |
τοῖς πτῠ́γμᾰσῐ / πτῠ́γμᾰσῐν toîs ptúgmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ πτῠ́γμᾰ tò ptúgma |
τὼ πτῠ́γμᾰτε tṑ ptúgmate |
τᾰ̀ πτῠ́γμᾰτᾰ tà ptúgmata | ||||||||||
| Vocative | πτῠ́γμᾰ ptúgma |
πτῠ́γμᾰτε ptúgmate |
πτῠ́γμᾰτᾰ ptúgmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||