According to Beekes, from Pre-Greek.
σῐσύμβρῐον • (sĭsúmbrĭon) n (genitive σῐσυμβρίου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ σῐσύμβρῐον tò sĭsúmbrĭon |
τὼ σῐσυμβρῐ́ω tṑ sĭsumbrĭ́ō |
τᾰ̀ σῐσύμβρῐᾰ tằ sĭsúmbrĭă | ||||||||||
Genitive | τοῦ σῐσυμβρῐ́ου toû sĭsumbrĭ́ou |
τοῖν σῐσυμβρῐ́οιν toîn sĭsumbrĭ́oin |
τῶν σῐσυμβρῐ́ων tôn sĭsumbrĭ́ōn | ||||||||||
Dative | τῷ σῐσυμβρῐ́ῳ tôi sĭsumbrĭ́ōi |
τοῖν σῐσυμβρῐ́οιν toîn sĭsumbrĭ́oin |
τοῖς σῐσυμβρῐ́οις toîs sĭsumbrĭ́ois | ||||||||||
Accusative | τὸ σῐσύμβρῐον tò sĭsúmbrĭon |
τὼ σῐσυμβρῐ́ω tṑ sĭsumbrĭ́ō |
τᾰ̀ σῐσύμβρῐᾰ tằ sĭsúmbrĭă | ||||||||||
Vocative | σῐσύμβρῐον sĭsúmbrĭon |
σῐσυμβρῐ́ω sĭsumbrĭ́ō |
σῐσύμβρῐᾰ sĭsúmbrĭă | ||||||||||
Notes: |
|