Traditionally explained as a bahuvrihi compound of σκιά (skiá, “shade, shadow”) + οὐρά (ourá, “tail”), thus "(one who) generates shade with its tail", but this could be a folk etymology, and it might actually be Pre-Greek, if the -ουρος (-ouros) is a suffix rather than a standalone word.[1]
σκῐ́ουρος • (skĭ́ouros) m (genitive σκῐούρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ σκῐ́ουρος ho skĭ́ouros |
τὼ σκῐούρω tṑ skĭoúrō |
οἱ σκῐ́ουροι hoi skĭ́ouroi | ||||||||||
Genitive | τοῦ σκῐούρου toû skĭoúrou |
τοῖν σκῐούροιν toîn skĭoúroin |
τῶν σκῐούρων tôn skĭoúrōn | ||||||||||
Dative | τῷ σκῐούρῳ tôi skĭoúrōi |
τοῖν σκῐούροιν toîn skĭoúroin |
τοῖς σκῐούροις toîs skĭoúrois | ||||||||||
Accusative | τὸν σκῐ́ουρον tòn skĭ́ouron |
τὼ σκῐούρω tṑ skĭoúrō |
τοὺς σκῐούρους toùs skĭoúrous | ||||||||||
Vocative | σκῐ́ουρε skĭ́oure |
σκῐούρω skĭoúrō |
σκῐ́ουροι skĭ́ouroi | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek σκίουρος (skíouros, “squirrel”).
σκίουρος • (skíouros) m (plural σκίουροι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | σκίουρος (skíouros) | σκίουροι (skíouroi) |
genitive | σκίουρου (skíourou) | σκίουρων (skíouron) |
accusative | σκίουρο (skíouro) | σκίουρους (skíourous) |
vocative | σκίουρε (skíoure) | σκίουροι (skíouroi) |