Inherited from Byzantine Greek σπρώχνω (sprṓkhnō), from Ancient Greek προωθῶ (proōthô) / προωθέω (proōthéō, “push forward, propel”) by liaison with pronouns, or from an unattested ancient *εἰσπροωθῶ (*eisproōthô).[1][2] See προωθώ (proothó) for more.
σπρώχνω • (spróchno) (past έσπρωξα, passive σπρώχνομαι, p‑past σπρώχτηκα, ppp σπρωγμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | σπρώχνω | σπρώξω | σπρώχνομαι | σπρωχτώ |
| 2 sg | σπρώχνεις | σπρώξεις | σπρώχνεσαι | σπρωχτείς |
| 3 sg | σπρώχνει | σπρώξει | σπρώχνεται | σπρωχτεί |
| 1 pl | σπρώχνουμε, [‑ομε] | σπρώξουμε, [‑ομε] | σπρωχνόμαστε | σπρωχτούμε |
| 2 pl | σπρώχνετε | σπρώξετε | σπρώχνεστε, σπρωχνόσαστε | σπρωχτείτε |
| 3 pl | σπρώχνουν(ε) | σπρώξουν(ε) | σπρώχνονται | σπρωχτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | έσπρωχνα | έσπρωξα | σπρωχνόμουν(α) | σπρώχτηκα |
| 2 sg | έσπρωχνες | έσπρωξες | σπρωχνόσουν(α) | σπρώχτηκες |
| 3 sg | έσπρωχνε | έσπρωξε | σπρωχνόταν(ε) | σπρώχτηκε |
| 1 pl | σπρώχναμε | σπρώξαμε | σπρωχνόμασταν, (‑όμαστε) | σπρωχτήκαμε |
| 2 pl | σπρώχνατε | σπρώξατε | σπρωχνόσασταν, (‑όσαστε) | σπρωχτήκατε |
| 3 pl | έσπρωχναν, σπρώχναν(ε) | έσπρωξαν, σπρώξαν(ε) | σπρώχνονταν, (σπρωχνόντουσαν) | σπρώχτηκαν, σπρωχτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα σπρώχνω ➤ | θα σπρώξω ➤ | θα σπρώχνομαι ➤ | θα σπρωχτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σπρώχνεις, … | θα σπρώξεις, … | θα σπρώχνεσαι, … | θα σπρωχτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σπρώξει έχω, έχεις, … σπρωγμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … σπρωχτεί είμαι, είσαι, … σπρωγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σπρώξει είχα, είχες, … σπρωγμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … σπρωχτεί ήμουν, ήσουν, … σπρωγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σπρώξει θα έχω, θα έχεις, … σπρωγμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … σπρωχτεί θα είμαι, θα είσαι, … σπρωγμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | σπρώχνε | σπρώξε, σπρώχ' 1 | — | σπρώξου |
| 2 pl | σπρώχνετε | σπρώξτε, σπρώχτε2 | σπρώχνεστε | σπρωχτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | σπρώχνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας σπρώξει ➤ | σπρωγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | σπρώξει | σπρωχτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. σπρώχ' τον ("push him!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||