From Ancient Greek τετράγωνος (tetrágōnos).
τετράγωνος • (tetrágonos) m (feminine τετράγωνη, neuter τετράγωνο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | τετράγωνος (tetrágonos) | τετράγωνη (tetrágoni) | τετράγωνο (tetrágono) | τετράγωνοι (tetrágonoi) | τετράγωνες (tetrágones) | τετράγωνα (tetrágona) | |
genitive | τετράγωνου (tetrágonou) | τετράγωνης (tetrágonis) | τετράγωνου (tetrágonou) | τετράγωνων (tetrágonon) | τετράγωνων (tetrágonon) | τετράγωνων (tetrágonon) | |
accusative | τετράγωνο (tetrágono) | τετράγωνη (tetrágoni) | τετράγωνο (tetrágono) | τετράγωνους (tetrágonous) | τετράγωνες (tetrágones) | τετράγωνα (tetrágona) | |
vocative | τετράγωνε (tetrágone) | τετράγωνη (tetrágoni) | τετράγωνο (tetrágono) | τετράγωνοι (tetrágonoi) | τετράγωνες (tetrágones) | τετράγωνα (tetrágona) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τετράγωνος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τετράγωνος, etc.)