From χαμογελασ- (stem of χαμογελώ (chamogeló, “to smile”)) + -τός (-tós).[1]
χαμογελαστός • (chamogelastós) m (feminine χαμογελαστή, neuter χαμογελαστό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | χαμογελαστός (chamogelastós) | χαμογελαστή (chamogelastí) | χαμογελαστό (chamogelastó) | χαμογελαστοί (chamogelastoí) | χαμογελαστές (chamogelastés) | χαμογελαστά (chamogelastá) | |
| genitive | χαμογελαστού (chamogelastoú) | χαμογελαστής (chamogelastís) | χαμογελαστού (chamogelastoú) | χαμογελαστών (chamogelastón) | χαμογελαστών (chamogelastón) | χαμογελαστών (chamogelastón) | |
| accusative | χαμογελαστό (chamogelastó) | χαμογελαστή (chamogelastí) | χαμογελαστό (chamogelastó) | χαμογελαστούς (chamogelastoús) | χαμογελαστές (chamogelastés) | χαμογελαστά (chamogelastá) | |
| vocative | χαμογελαστέ (chamogelasté) | χαμογελαστή (chamogelastí) | χαμογελαστό (chamogelastó) | χαμογελαστοί (chamogelastoí) | χαμογελαστές (chamogelastés) | χαμογελαστά (chamogelastá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαμογελαστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαμογελαστός, etc.)