From без- (bez-) + межа́ (mežá, “bound”, “limit”) + -ний (-nyj, adjective-forming suffix).
безме́жний • (bezméžnyj) (adverb безме́жно, abstract noun безме́жність)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | безме́жний bezméžnyj |
безме́жне bezméžne |
безме́жна bezméžna |
безме́жні bezméžni | |
genitive | безме́жного bezméžnoho |
безме́жної bezméžnoji |
безме́жних bezméžnyx | ||
dative | безме́жному bezméžnomu |
безме́жній bezméžnij |
безме́жним bezméžnym | ||
accusative | animate | безме́жного bezméžnoho |
безме́жне bezméžne |
безме́жну bezméžnu |
безме́жних bezméžnyx |
inanimate | безме́жний bezméžnyj |
безме́жні bezméžni | |||
instrumental | безме́жним bezméžnym |
безме́жною bezméžnoju |
безме́жними bezméžnymy | ||
locative | безме́жному, безме́жнім bezméžnomu, bezméžnim |
безме́жній bezméžnij |
безме́жних bezméžnyx |