From Proto-Turkic *bürküt (“eagle”). Compare Russian беркут (berkut), a Turkic borrowing.
бөркөт • (börköt)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | бөркөт (börköt) | бөркөттәр (börköttər) |
definite genitive | бөркөттөң (börköttöñ) | бөркөттәрҙең (börköttərźeñ) |
dative | бөркөткә (börkötkə) | бөркөттәргә (börköttərgə) |
definite accusative | бөркөттө (börköttö) | бөркөттәрҙе (börköttərźe) |
locative | бөркөттә (börköttə) | бөркөттәрҙә (börköttərźə) |
ablative | бөркөттән (börköttən) | бөркөттәрҙән (börköttərźən) |