доброхо́т • (dobroxót) m anim (genitive доброхо́та, nominative plural доброхо́ты, genitive plural доброхо́тов)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | доброхо́т dobroxót |
доброхо́ты dobroxóty |
genitive | доброхо́та dobroxóta |
доброхо́тов dobroxótov |
dative | доброхо́ту dobroxótu |
доброхо́там dobroxótam |
accusative | доброхо́та dobroxóta |
доброхо́тов dobroxótov |
instrumental | доброхо́том dobroxótom |
доброхо́тами dobroxótami |
prepositional | доброхо́те dobroxóte |
доброхо́тах dobroxótax |