Ultimately from Ancient Greek ἐπί (epí, “on top of”) and φαινόμενον (phainómenon). By surface analysis, епі- (epi-) + фено́мен (fenómen). Compare Russian эпифено́мен (epifenómen), Belarusian эпіфено́мен (epifjenómjen).
епіфено́мен • (epifenómen) m inan (genitive епіфено́мену, nominative plural епіфено́мени, genitive plural епіфено́менів)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | епіфено́мен epifenómen |
епіфено́мени epifenómeny |
genitive | епіфено́мену epifenómenu |
епіфено́менів epifenómeniv |
dative | епіфено́менові, епіфено́мену epifenómenovi, epifenómenu |
епіфено́менам epifenómenam |
accusative | епіфено́мен epifenómen |
епіфено́мени epifenómeny |
instrumental | епіфено́меном epifenómenom |
епіфено́менами epifenómenamy |
locative | епіфено́мені epifenómeni |
епіфено́менах epifenómenax |
vocative | епіфено́мене epifenómene |
епіфено́мени epifenómeny |