From за- (za-) + меновнїк (menovnjik). Probably a calque from Carpathian Rusyn, a calque of Latin prōnōmen, itself a calque of Ancient Greek ἀντωνυμία (antōnumía). Compare Polish zaimek and Ukrainian займе́нник (zajménnyk).
заменовнїк (zamenovnjik) m inan (related adjective заменовнїцки)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | заменовнїк (zamenovnjik) | заменовнїки (zamenovnjiki) |
| genitive | заменовнїка (zamenovnjika) | заменовнїкох (zamenovnjikox) |
| dative | заменовнїку (zamenovnjiku) | заменовнїком (zamenovnjikom) |
| accusative | заменовнїк (zamenovnjik) | заменовнїки (zamenovnjiki) |
| instrumental | заменовнїком (zamenovnjikom) | заменовнїками (zamenovnjikami) |
| locative | заменовнїку (zamenovnjiku) | заменовнїкох (zamenovnjikox) |
| vocative | заменовнїку (zamenovnjiku) | заменовнїки (zamenovnjiki) |