From Proto-Slavic *kamy, from Proto-Indo-European *h₂éḱmō.
ка́мен • (kámen) m (relational adjective ка́менен)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | ка́мен kámen |
ка́мени kámeni |
definite (subject form) |
ка́менът kámenǎt |
ка́мените kámenite |
definite (object form) |
ка́мена kámena | |
count form | — | ка́мена kámena |
Inherited from Proto-Slavic *kamy, from Proto-Indo-European *h₂éḱmō.
камен • (kamen) m (plural камења, relational adjective камен, diminutive камче or каменче, augmentative камениште)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | камен (kamen) | камења (kamenja) |
definite unspecified | каменот (kamenot) | камењата (kamenjata) |
definite proximal | каменов (kamenov) | камењава (kamenjava) |
definite distal | каменон (kamenon) | камењана (kamenjana) |
vocative | камену (kamenu) | камења (kamenja) |
count form | — | камена (kamena) |
collective | камење (kamenje) | — |
камен • (kamen) (not comparable)
masculine | feminine | neuter | plural | |
---|---|---|---|---|
indefinite | камен (kamen) | камена (kamena) | камено (kameno) | камени (kameni) |
definite unspecified | камениот (kameniot) | камената (kamenata) | каменото (kamenoto) | камените (kamenite) |
definite proximal | камениов (kameniov) | каменава (kamenava) | каменово (kamenovo) | камениве (kamenive) |
definite distal | каменион (kamenion) | каменана (kamenana) | каменоно (kamenono) | каменине (kamenine) |
Inherited from Proto-Slavic *kamy, from Proto-Indo-European *h₂éḱmō.
ка̏ме̄н m (Latin spelling kȁmēn)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | камен | камени |
genitive | камена | камена |
dative | камену | каменима |
accusative | камен | камене |
vocative | камене | камени |
locative | камену | каменима |
instrumental | каменом | каменима |