Borrowed from Ottoman Turkish كبریت (Turkish kibrit)), from Arabic كِبْرِيت (kibrīt).
кибри́т • (kibrít) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | кибри́т kibrít |
кибри́ти kibríti |
definite (subject form) |
кибри́тът kibrítǎt |
кибри́тите kibrítite |
definite (object form) |
кибри́та kibríta | |
count form | — | кибри́та kibríta |
Borrowed from Ottoman Turkish كبریت (Turkish kibrit)), from Arabic كِبْرِيت (kibrīt).
кибрит • (kibrit) m (diminutive кибритче)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | кибрит (kibrit) | кибрити (kibriti) |
definite unspecified | кибритот (kibritot) | кибритите (kibritite) |
definite proximal | кибритов (kibritov) | кибритиве (kibritive) |
definite distal | кибритон (kibriton) | кибритине (kibritine) |
vocative | кибриту (kibritu) | кибрити (kibriti) |
count form | — | кибрита (kibrita) |