From Old East Slavic медвѣдь (medvědĭ), from Proto-Slavic *medvědь.
мядзве́дзь • (mjadzvjédzʹ) m animal (genitive мядзве́дзя, nominative plural мядзве́дзі, genitive plural мядзве́дзяў, feminine мядзве́дзіца or мядзве́дзіха, relational adjective мядзве́джы, diminutive мядзвёдак)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мядзве́дзь mjadzvjédzʹ |
мядзве́дзі mjadzvjédzi |
genitive | мядзве́дзя mjadzvjédzja |
мядзве́дзяў mjadzvjédzjaŭ |
dative | мядзве́дзю mjadzvjédzju |
мядзве́дзям mjadzvjédzjam |
accusative | мядзве́дзя mjadzvjédzja |
мядзве́дзяў mjadzvjédzjaŭ |
instrumental | мядзве́дзем mjadzvjédzjem |
мядзве́дзямі mjadzvjédzjami |
locative | мядзве́дзі mjadzvjédzi |
мядзве́дзях mjadzvjédzjax |
count form | — | мядзве́дзі1 mjadzvjédzi1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.