From ново- (novo-) + утво́рений (utvórenyj).
новоутво́рений • (novoutvórenyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | новоутво́рений novoutvórenyj |
новоутво́рене novoutvórene |
новоутво́рена novoutvórena |
новоутво́рені novoutvóreni | |
genitive | новоутво́реного novoutvórenoho |
новоутво́реної novoutvórenoji |
новоутво́рених novoutvórenyx | ||
dative | новоутво́реному novoutvórenomu |
новоутво́реній novoutvórenij |
новоутво́реним novoutvórenym | ||
accusative | animate | новоутво́реного novoutvórenoho |
новоутво́рене novoutvórene |
новоутво́рену novoutvórenu |
новоутво́рених novoutvórenyx |
inanimate | новоутво́рений novoutvórenyj |
новоутво́рені novoutvóreni | |||
instrumental | новоутво́реним novoutvórenym |
новоутво́реною novoutvórenoju |
новоутво́реними novoutvórenymy | ||
locative | новоутво́реному, новоутво́ренім novoutvórenomu, novoutvórenim |
новоутво́реній novoutvórenij |
новоутво́рених novoutvórenyx | ||
vocative | новоутво́рений novoutvórenyj |
новоутво́рене novoutvórene |
новоутво́рена novoutvórena |
новоутво́рені novoutvóreni |