From одно- (odno-) + село́ (seló, “village”) + -ець (-ecʹ).
односе́лець • (odnosélecʹ) m pers (genitive односе́льця, nominative plural односе́льці, genitive plural односе́льців, female equivalent односе́лиця)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | односе́лець odnosélecʹ |
односе́льці odnosélʹci |
genitive | односе́льця odnosélʹcja |
односе́льців odnosélʹciv |
dative | односе́льцеві, односе́льцю odnosélʹcevi, odnosélʹcju |
односе́льцям odnosélʹcjam |
accusative | односе́льця odnosélʹcja |
односе́льців odnosélʹciv |
instrumental | односе́льцем odnosélʹcem |
односе́льцями odnosélʹcjamy |
locative | односе́льцеві, односе́льцю, односе́льці odnosélʹcevi, odnosélʹcju, odnosélʹci |
односе́льцях odnosélʹcjax |
vocative | односе́льцю odnosélʹcju |
односе́льці odnosélʹci |