From опози́ція (opozýcija) + -ний (-nyj). Compare Russian оппозицио́нный (oppoziciónnyj), Belarusian апазіцы́йны (apazicýjny), Polish opozycyjny.
опозиці́йний • (opozycíjnyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | опозиці́йний opozycíjnyj |
опозиці́йне opozycíjne |
опозиці́йна opozycíjna |
опозиці́йні opozycíjni | |
genitive | опозиці́йного opozycíjnoho |
опозиці́йної opozycíjnoji |
опозиці́йних opozycíjnyx | ||
dative | опозиці́йному opozycíjnomu |
опозиці́йній opozycíjnij |
опозиці́йним opozycíjnym | ||
accusative | animate | опозиці́йного opozycíjnoho |
опозиці́йне opozycíjne |
опозиці́йну opozycíjnu |
опозиці́йних opozycíjnyx |
inanimate | опозиці́йний opozycíjnyj |
опозиці́йні opozycíjni | |||
instrumental | опозиці́йним opozycíjnym |
опозиці́йною opozycíjnoju |
опозиці́йними opozycíjnymy | ||
locative | опозиці́йному, опозиці́йнім opozycíjnomu, opozycíjnim |
опозиці́йній opozycíjnij |
опозиці́йних opozycíjnyx | ||
vocative | опозиці́йний opozycíjnyj |
опозиці́йне opozycíjne |
опозиці́йна opozycíjna |
опозиці́йні opozycíjni |