ориенти́р • (orijentír) m inan (genitive ориенти́ра, nominative plural ориенти́ры, genitive plural ориенти́ров)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ориенти́р orijentír |
ориенти́ры orijentíry |
genitive | ориенти́ра orijentíra |
ориенти́ров orijentírov |
dative | ориенти́ру orijentíru |
ориенти́рам orijentíram |
accusative | ориенти́р orijentír |
ориенти́ры orijentíry |
instrumental | ориенти́ром orijentírom |
ориенти́рами orijentírami |
prepositional | ориенти́ре orijentíre |
ориенти́рах orijentírax |