From пандэмі́я (pandemíja) + -і́чны (-íčny).
пандэмі́чны • (pandemíčny)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | пандэмі́чны pandemíčny |
пандэмі́чнае pandemíčnaje |
пандэмі́чная pandemíčnaja |
пандэмі́чныя pandemíčnyja | |
genitive | пандэмі́чнага pandemíčnaha |
пандэмі́чнай pandemíčnaj |
пандэмі́чных pandemíčnyx | ||
dative | пандэмі́чнаму pandemíčnamu |
пандэмі́чнай pandemíčnaj |
пандэмі́чным pandemíčnym | ||
accusative | animate | пандэмі́чнага pandemíčnaha |
пандэмі́чнае pandemíčnaje |
пандэмі́чную pandemíčnuju |
пандэмі́чных pandemíčnyx |
inanimate | пандэмі́чны pandemíčny |
пандэмі́чныя pandemíčnyja | |||
instrumental | пандэмі́чным pandemíčnym |
пандэмі́чнай, пандэмі́чнаю pandemíčnaj, pandemíčnaju |
пандэмі́чнымі pandemíčnymi | ||
locative | пандэмі́чным pandemíčnym |
пандэмі́чнай pandemíčnaj |
пандэмі́чных pandemíčnyx |