претече • (preteče) third-singular present, pf (imperfective претекува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | претечел | претекол | adjectival participle | претечен | ||
| feminine | претечела | претекла | adverbial participle | — | ||
| neuter | претечело | претекло | verbal noun | — | ||
| plural | претечеле | претекле | perfect participle | претечено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | претечам | претечев | претеков | — | ||
| 2nd singular | претечеш | претечеше | претече | претечи | ||
| 3rd singular | претече | претечеше | претече | — | ||
| 1st plural | претечеме | претечевме | претековме | — | ||
| 2nd plural | претечете | претечевте | претековте | претечете | ||
| 3rd plural | претечат | претечеа | претекоа | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум претекол | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам претечено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев претекол | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав претечено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал претечено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе претечам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам претечено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе претечев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав претечено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум претечел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал претечено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би претекол | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал претечено | conditional of има + perfect participle | ||||