From Old East Slavic сѧбръ (sębrŭ), from Proto-Slavic *sębrъ. Cognate with Ukrainian сябер (sjaber), dialectal Russian сябёр (sjabjór), Serbo-Croatian sȅbar, Slovene sreber, and loans from Slavic: Albanian sëmbër, Greek σέμπρος (sémpros), Romanian sâmbră.
ся́бар • (sjábar) m pers (genitive ся́бра, nominative plural сябры́, genitive plural сябро́ў, feminine сябро́ўка, relational adjective сябро́ўскі)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ся́бар sjábar |
сябры́ sjabrý |
genitive | ся́бра sjábra |
сябро́ў sjabróŭ |
dative | ся́бру sjábru |
сябра́м sjabrám |
accusative | ся́бра sjábra |
сябро́ў sjabróŭ |
instrumental | ся́брам sjábram |
сябра́мі sjabrámi |
locative | ся́бру sjábru |
сябра́х sjabráx |
count form | — | ся́бры1 sjábry1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.