сәңгелдәк • (səñgeldək)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | сәңгелдәк (səñgeldək) | сәңгелдәктәр (səñgeldəktər) |
definite genitive | сәңгелдәктең (səñgeldəkteñ) | сәңгелдәктәрҙең (səñgeldəktərźeñ) |
dative | сәңгелдәккә (səñgeldəkkə) | сәңгелдәктәргә (səñgeldəktərgə) |
definite accusative | сәңгелдәкте (səñgeldəkte) | сәңгелдәктәрҙе (səñgeldəktərźe) |
locative | сәңгелдәктә (səñgeldəktə) | сәңгелдәктәрҙә (səñgeldəktərźə) |
ablative | сәңгелдәктән (səñgeldəktən) | сәңгелдәктәрҙән (səñgeldəktərźən) |