Borrowed from Latin testāmentum.
тестаме́нт • (testamént) m (plural тестаме́нти)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | тестамент (testament) | тестаменти (testamenti) |
definite unspecified | тестаментот (testamentot) | тестаментите (testamentite) |
definite proximal | тестаментов (testamentov) | тестаментиве (testamentive) |
definite distal | тестаментон (testamenton) | тестаментине (testamentine) |
vocative | тестаменту (testamentu) | тестаменти (testamenti) |
count form | — | тестамента (testamenta) |
From Latin testāmentum.
теста̀мент m inan (Latin spelling testàment)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | тестамент | тестаменти |
genitive | тестамента | теста̀мена̄та̄ |
dative | тестаменту | тестаментима |
accusative | тестамент | тестаменте |
vocative | тестаменте | тестаменти |
locative | тестаменту | тестаментима |
instrumental | тестаментом | тестаментима |