Borrowed from German transzendental; ultimately from Latin trānscendēns (“transcending”).
трансцендента́льный • (transcendentálʹnyj) (comparative (по)трансцендента́льнее or (по)трансцендента́льней)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | трансцендента́льный transcendentálʹnyj |
трансцендента́льное transcendentálʹnoje |
трансцендента́льная transcendentálʹnaja |
трансцендента́льные transcendentálʹnyje | |
genitive | трансцендента́льного transcendentálʹnovo |
трансцендента́льной transcendentálʹnoj |
трансцендента́льных transcendentálʹnyx | ||
dative | трансцендента́льному transcendentálʹnomu |
трансцендента́льной transcendentálʹnoj |
трансцендента́льным transcendentálʹnym | ||
accusative | animate | трансцендента́льного transcendentálʹnovo |
трансцендента́льное transcendentálʹnoje |
трансцендента́льную transcendentálʹnuju |
трансцендента́льных transcendentálʹnyx |
inanimate | трансцендента́льный transcendentálʹnyj |
трансцендента́льные transcendentálʹnyje | |||
instrumental | трансцендента́льным transcendentálʹnym |
трансцендента́льной, трансцендента́льною transcendentálʹnoj, transcendentálʹnoju |
трансцендента́льными transcendentálʹnymi | ||
prepositional | трансцендента́льном transcendentálʹnom |
трансцендента́льной transcendentálʹnoj |
трансцендента́льных transcendentálʹnyx | ||
short form | трансцендента́лен transcendentálen |
трансцендента́льно transcendentálʹno |
трансцендента́льна transcendentálʹna |
трансцендента́льны transcendentálʹny |